Λέγομαι Κώστας Κωνσταντίνου και γεννήθηκα στο κέντρο της Αθήνας στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ακριβώς πάνω στην επέτειο της κυκλοφορίας ενός δίσκου που άλλαξε την ιστορία της μουσικής. Δεν θέλω να καταντώ γραφικός σαν τους κλασικούς γέρους που η μία στις τρεις προτάσεις ξεκινά με τη φράση “Εγώ στην εποχή μου…”, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι χαίρομαι, αφενός γιατί μεγάλωσα σε μια εποχή που ήταν αναμφίβολα πιο αθώα, αφετέρου γιατί είχα την τύχη να ζήσω κοσμογονικές εξελίξεις όπως την έλευση του Internet.
Στο gaming με μύησε αυτός εδώ με το ZX Spectrum του. Μπορεί να μοιάζει με υπερτροφικό κομπιουτεράκι, αλλά η λέξη “επανάσταση” ωχριά όσον αφορά στην επίδρασή του στο οικιακό gaming. Το πρώτο μου gaming σύστημα ήταν το θρυλικό Atari 2600. Ό,τι και να πω για αυτό είναι λίγο, οπότε ας περάσουμε κατευθείαν στην Amiga 500 την οποία είχα την τύχη να αποκτήσω στις αρχές των ’90s. Ο θρυλικός home micro (όπως λέγαμε τότε τους οικιακούς υπολογιστές) της Commodore με έχει σημαδέψει όσο λίγα πράγματα στην παιδική μου ηλικία. Οι αναμνήσεις, άπειρες κι αγαπημένες. Τα τουρνουά Kick Off με φίλους, η αγωνία να φτάσω το επόμενο checkpoint στο Lotus 2, το χάσιμο στον μαγικό κόσμο του Monkey Island, το Pixel στα διαλείμματα, οι πολύωρες επισκέψεις στο υπόγειο κατ’ ευφημισμόν “μαγαζί” του 40άρη πειρατή και η λίστα συνεχίζεται εις το διηνεκές. Για εμένα, το gaming ήταν συνώνυμο με την Amiga. Ίσως για αυτό το παράτησα όταν αυτή δεν μπορούσε πια να ανταγωνιστεί με τίποτα τις σύγχρονες κονσόλες και PCs, με τα game developing studios που είχαν χτιστεί γύρω της να κλείνουν ή να την παρατάνε το ένα μετά το άλλο.
Ακολούθησε ένα ολιγοετές διάλειμμα από το gaming, όπου αντί για το 1084, πλέον στραβωνόμουν ρουφώντας μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια από τα εξώφυλλα των βινυλίων μου. Η επιστροφή του gamer σηματοδοτήθηκε από την έλευση του Playstation, στο οποίο και απήλαυσα το πιο αγαπημένο μου παιχνίδι όλων των εποχών (μέχρι που έπαιξα αυτό). Η συνέχεια ήρθε το 1998, οπότε και αγόρασα το πρώτο μου PC “γιατί ήταν απαραίτητο για τη σχολή” XD. Έκτοτε όχι μόνο δεν έχω παρατήσει το άθλημα, αλλά τολμώ να πω ότι κάποια προσωπικά μου ρεκόρ θα τα ζήλευαν πολλοί νέρντουλες!
Επόμενος σημαντικός σταθμός, το byteme.gr. Το site που έφτιαξαν πρώην συντάκτες του εκλιπόντος πλέον PC Master αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία εκπλήρωσα ένα παιδικό μου όνειρο, δηλαδή να γράφω για βιντεοπαιχνίδια. Δυστυχώς, η κρίση έπληξε μέχρι και το byteme, αλλά ακόμη προσπαθούμε να διατηρήσουμε αυτόν τον “επιμελώς ερασιτεχνικό” χαρακτήρα του site, του τύπου “από gamers, για gamers”. Σε κάθε περίπτωση, οφείλω να ευχαριστήσω τον αρχισυντάκτη του site, Χάρη Κλάδη, για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε έχοντας ως μοναδικό δείγμα γραφής μου κάποια posts μου στο forum του PC Master (αλλά και για το bitchin’ λογότυπο που μου έφτιαξε).
Η σειρά Ektelion’s Retro Reviews ξεκίνησε το 2011. Πρόκειται για ένα project που κάνω με πολύ μεράκι (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) και αποτελεί πάνω απ’ όλα φόρο τιμής σε ένα μηχάνημα που μου έχει χαρίσει μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά καθεαυτά τα παιχνίδια, αλλά και στην πολύ σημαντική κοινωνική συνιστώσα, αφού τότε δεν έπαιζες με έναν άγνωστο από την άλλη άκρη του κόσμου με τον οποίο το μόνο που σας συνδέει είναι ότι τυχαίνει να έχετε το ίδιο παιχνίδι και να το παίζετε την ίδια στιγμή, αλλά με τους κολλητούς σου στον ίδιο καναπέ (να ‘τη και η γερογκρίνια, δεν άντεξα τελικά :D).
Τι μέλλει γενέσθαι; Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα. Μπορεί ο χαοτικός τρόπος που αντιμετωπίζω τα πράγματα να με έχει βοηθήσει στη χαοτική εποχή που ζούμε, αλλά σίγουρα δεν βοηθά στο να είμαι όσο συνεπής και τακτικός απαιτείται προκειμένου να αυξήσω και να συντηρήσω το κοινό μου. Οι ιδέες είναι πολλές και το υλικό ανεξάντλητο. Κάθε πρωί ξυπνάω με μεγάλα σχέδια στο μυαλό μου, αλλά το βράδυ το μόνο που έχω κουράγιο να κάνω είναι να παίξω κάνα κάζουαλ παιχνιδάκι, να διαβάσω κάνα βιβλίο/δω καμία σειρά και να πέσω για ύπνο. Δημιούργησα αυτό το site σε μία προσπάθεια να συγκεντρώσω τους καρπούς της αγάπης μου για το gaming και την τεχνολογία της πληροφορίας (δηλαδή τα γκομπιούτερες), αλλά ελπίζω να μου δώσει και το κίνητρο που χρειάζομαι για να οργανώσω καλύτερα τη δημιουργικότητά μου, με καλύτερα αποτελέσματα τόσο για εσάς, όσο και για εμένα τον ίδιο.
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το ενδιαφέρον σας για τη δουλειά μου και σας εύχομαι να περάσετε όμορφα στο διαδικτυακό μου σπίτι!
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου για οποιονδήποτε λόγο στέλνοντας email σε αυτή τη διεύθυνση.
