Το σωτήριον έτος 2011, με τα tablets να σαρώνουν στην αγορά της τεχνολογίας, το byteme αποφάσισε να “καβαλήσει το κύμα”, εκδίδοντας ένα “διαδραστικό” ψηφιακό περιοδικό ποικίλης ύλης μεν, αλλά με σαφή έμφαση στην τεχνολογία. Και εγένετο byteme.digital. Όταν ξεθώριασε ο αρχικός εντυπωσιασμός των οθονών αφής και των επιταχυνσιομέτρων (βλ. αυτόματη περιστροφή οθόνης), ουσιαστικά έπαψε να έχει λόγο ύπαρξης και το περιοδικό. Παρότι από τα παραπάνω θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς ότι η φάση ήταν “άρπα κόλλα”, σας διαβεβαιώνω ότι αυτό δεν ισχύει καθόλου. Κατά την ταπεινή μου γνώμη γινόταν πολύ αξιόλογη δουλειά, τόσο από πλευράς αισθητικής, όσο και περιεχομένου. Σε αυτό το τελευταίο συνεισέφερα κι εγώ, αφού σχεδόν σε όλα τα τεύχη συμπεριλαμβανόταν τουλάχιστον ένα άρθρο μου. Σταδιακά, θα προσθέσω στην κατηγορία “Άρθρα” του blog μου τα πιο αξιόλογα και διαχρονικά εξ αυτών. Ξεκινάω με το μίνι αφιέρωμά μου στον άσημο (για το ευρύ κοινό) πρωτοπόρο της ψηφιακής εποχής, Dennis Ritchie.
Dennis Ritchie – Ένας αφανής ήρωας
