Είδος: Adventure
Εταιρεία Ανάπτυξης: Cateia Games
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: Νοέμβριος 2010
Πλατφόρμα: PC
Το Kaptain Brawe είναι ένα κλασικό point ‘n click adventure game της κροατικής Cateia Games. Βέβαια, στην περίπτωση του Kaptain Brawe ο όρος «κλασικό» ωχριά, αφού προσωπικά δεν έχω ξαναδεί πιο πιστή απομίμηση των παιχνιδιών της «χρυσής εποχής» των adventures.
Το σενάριο του παιχνιδιού εκτυλίσσεται σε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο η ανθρωπότητα έχει ανακαλύψει το μυστικό του «διαστημικού ταξιδιού» από τις αρχές του 19ου αιώνα, παρακάμπτοντας έτσι τη βιομηχανική επανάσταση. Εν ολίγοις, ετοιμαστείτε για έναν κόσμο γεμάτο αναχρονισμούς και steam punk καταστάσεις, αλλά με μια περισσότερο κωμική παρά γοτθική απόχρωση.
Τα διαστημικά ταξίδια, λοιπόν, έχουν προφανώς ευεργετήσει την ανθρωπότητα, αλλά έχουν επίσης μεγεθύνει τα κουσούρια της σε διαστημική κλίμακα. Πέρα από τις διαστρικές δολοπλοκίες και τη διαγαλαξιακή κατασκοπεία, οι Αρχές έχουν να αντιμετωπίσουν και την πειρατεία. Για να επιτευχθεί η εξάλειψη της διαστημικής πειρατείας, σχηματίζεται η Διαστημική Αστυνομία, επιφανές μέλος της οποίας (νομίζει ότι) είναι και ο Kaptain Brawe, ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας. Ο Brawe είναι ένας απόλυτα αφοσιωμένος αστυνομικός, ο οποίος όμως πολλές φορές παρασύρεται από το πάθος του για την επιβολή του νόμου και την προστασία των αδυνάτων, σε βαθμό που να αγνοεί βασικούς κανονισμούς και να βουτάει χωρίς δεύτερη σκέψη σε επικίνδυνες καταστάσεις, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του ίδιου και του πληρώματός του (δηλαδή του σημαιοφόρου Kralek, ο οποίος είναι η φωνή της λογικής στο παιχνίδι).
Η ιστορία ξεκινάει όταν το SPS Mazslow, το αστρόπλοιο του Brawe, λαμβάνει σήμα κινδύνου από ένα άλλο αστρόπλοιο που έχει συντριβεί. Φυσικά, ο θερμοκέφαλος πλοίαρχος ανταποκρίνεται στο σήμα χωρίς να περιμένει για ενισχύσεις, όπως αναφέρει ρητά ο κανονισμός. Το σήμα αυτό είναι ο πρώτος κρίκος μίας αλυσίδας γεγονότων που θα φέρει στο φως τη μεγαλύτερη διαστρική συνομωσία όλων των εποχών η οποία έχει να κάνει τόσο με τα πραγματικά κίνητρα των πειρατών όσο και με άλλες, πιο σκοτεινές δυνάμεις.
Όπως θα έχετε ήδη αντιληφθεί οι παλιότεροι, το σενάριο του Kaptain Brawe ακολουθεί τα πρότυπα μιας κωμικής περιπέτειας όπως αυτές που παρήγαγε κυρίως η LucasArts στη χρυσή εποχή των adventures. Προσωπικά, δεν θυμάμαι άλλο παιχνίδι που να μου έχει προκαλέσει τόσο έντονη αίσθηση déjà vu όσο το Kaptain Brawe. Αν τα γραφικά του έμοιαζαν π.χ. με αυτά του (αυθεντικού) Monkey Island 2 και μου έλεγε κάποιος ότι κυκλοφόρησε το 1992, θα τον πίστευα χωρίς καμία αμφιβολία.
Οι χαρακτήρες ακολουθούν επίσης παρόμοια μοτίβα. Έχουμε τον κλασικό αφελή, αλλά καλόβουλο ήρωα που προσπαθεί αγωνιωδώς να ξεχωρίσει και έναν κόσμο γεμάτο στερεοτυπικούς και υπέρμετρα γραφικούς χαρακτήρες διαφόρων ηθικών αποχρώσεων. Το παιχνίδι διατρέχεται καθ’ όλη τη διάρκειά του από μία ευχάριστη χιουμοριστική διάθεση, χωρίς όμως να μπορώ να πω και ότι ξεκαρδίστηκα στα γέλια σε κάποιο σημείο. Όπως και να έχει όμως, η γενικότερη ατμόσφαιρά του είναι πολύ ευχάριστη και αν δεν υπήρχε μία σοβαρή έλλειψη στην οποία θα αναφερθώ παρακάτω, θα με είχε ρουφήξει απόλυτα στον κόσμο του.
Ξεκινώντας το παιχνίδι μάς δίνεται η δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ της hardcore και casual εκδοχής του. Προφανώς στη hardcore θα πρέπει να βγάλουμε μόνοι μας άκρη με τους γρίφους, ενώ στην casual μάς παρέχονται hints όποτε τα χρειαζόμαστε. Οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι απόλυτα πιστοί στη λογική της «χρυσής εποχής». Βασίζονται στον συνδυασμό αντικειμένων μεταξύ τους ή και με το περιβάλλον, καθώς και στους διαλόγους με άλλους χαρακτήρες. Η καινοτομία του Kaptain Brawe σε σχέση με τα παιχνίδια που το ενέπνευσαν είναι ότι σε ορισμένα σημεία θα έχουμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε άλλους δύο χαρακτήρες επιπλέον: τη Luna, μέλος της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της Διαστημικής Αστυνομίας, και τον Danny, πρώην μέλος της πιο αιμοδιψούς ομάδας πειρατών, των Kribbs. Το σημαντικό που πρέπει να ειπωθεί εδώ είναι ότι οι ιστορίες των τριών αυτών χαρακτήρων εξελίσσονται ταυτόχρονα, οπότε πολλές φορές θα κληθούμε να επιλέξουμε τον κατάλληλο ή να συνδυάσουμε τα «ταλέντα» και των τριών προκειμένου να ξεπεράσουμε το εκάστοτε εμπόδιο.
Σε γενικές γραμμές οι γρίφοι του παιχνιδιού παρέχουν μια αρκετά καλή πρόκληση στον παίκτη, ανάλογη (για άλλη μια φορά) με αυτή των adventures των αρχών των ‘90s. Όσοι όμως ενδιαφέρεστε περισσότερο για το σενάριο παρά για τους γρίφους, καλά θα κάνετε να επιλέξετε την casual version γιατί αλλιώς μπορεί να εκνευριστείτε σε ορισμένα σημεία. Οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι σε γενικές γραμμές λογικοί, αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας του κόσμου του, όπως τον περιέγραψα παραπάνω, πολλές φορές θα αργήσει να πάει ο νους σας προς τη σωστή κατεύθυνση. Όσοι έχετε συναντήσει παρόμοια προβλήματα με τους αναχρονισμούς του Monkey Island 2 σίγουρα καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Στο τεχνικό κομμάτι, ο τίτλος έχει σίγουρα εμπνευστεί έντονα από τα remakes των δύο πρώτων Monkey Island. Τα γραφικά του είναι φανταχτερά και πολύχρωμα. Είναι πολύ ευχάριστα στο μάτι και ταιριάζουν απόλυτα με το ύφος του παιχνιδιού. Οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι, με τρομερή ποικιλία και ομαλότατη κίνηση. Φυσικά το animation αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον είναι για άλλη μια φορά ανύπαρκτο. Τα (σχεδιασμένα στο χέρι) backgrounds είναι επίσης εκπληκτικής ποιότητας, αλλά τελείως στατικά. Έχουν όμως μεγάλη ποικιλία, ειδικά αφού η ιστορία του παιχνιδιού εκτυλίσσεται σε τρεις πολύ διαφορετικούς πλανήτες (έναν πλανήτη ζούγκλα, έναν παγωμένο πλανήτη κι έναν πλανήτη σαν τη Γη).
Η μουσική του παιχνιδιού θυμίζει Monkey Island μέχρι παρεξηγήσεως. Ειδικά το μουσικό θέμα στην αρχή του παιχνιδιού είναι ίδιο με το θέμα του Largo LaGrande. Τα ηχητικά εφέ είναι πολύ καλής ποιότητας. Και φτάνουμε στο σημείο που με ξένισε περισσότερο. Στο παιχνίδι δεν υπάρχει ίχνος voice acting! Ω ναι, μην περιμένετε να ακούσετε καμία ανθρώπινη φωνή στο Kaptain Brawe. Προσωπικά δυσκολεύτηκα πολύ να πιστέψω και να χωνέψω αυτή την έλλειψη. Έψαχνα συνέχεια στα μενού του παιχνιδιού για κάποια επιλογή που ενδεχομένως μου είχε διαφύγει. Εις μάτην, όμως. Παρόλο που έχω μεγαλώσει με τα παιχνίδια της χρυσής εποχής των Lucas και Sierra (όπου φυσικά δεν υπήρχε voice acting), το να βλέπω κάτι αντίστοιχο σε παιχνίδι του 2010 με ξενίζει τρομερά, ειδικά αφού πλέον voice acting διαθέτουν ακόμη και τελείως ερασιτεχνικές προσπάθειες. Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι πολλοί reviewers περνούν στα ψιλά αυτή την έλλειψη, αλλά εμένα προσωπικά με απογοήτευσε πολύ αφού θεωρώ ότι κόβει πολύ από το χιούμορ και την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού το οποίο κατά τα άλλα είναι αρτιότατο. Σε κάθε περίπτωση, το demo είναι διαθέσιμο για να κρίνετε και μόνοι σας.
Το Kaptain Brawe αποτελεί έναν φόρο τιμής στα adventures των αρχών της δεκαετίας του ’90. Αυτό καθιστά πολύ προβληματική την κρίση του. Αν το δούμε ως σύνολο, δεν είναι παρά μία προφανής αντιγραφή αυτών των παιχνιδιών (ιδιαίτερα του Monkey Island). Τα επιμέρους στοιχεία του όμως είναι αυθεντικά και πραγματικά καλά. Επιπλέον, οι ίδιοι οι δημιουργοί του παραδέχονται τις «επιρροές» τους. Δεν ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν τον ήλιο. Συνεπώς, αποφάσισα να το κρίνω «μεμονομένα». Με βάση αυτή τη λογική, θα το συνέστηνα ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους των παλιών καλών adventures, με την προϋπόθεση ότι μπορούν να ξεπεράσουν την έλλειψη του voice acting.
