Η Sword & Sorcery θεματολογία κυριαρχούσε στην ποπ κουλτούρα των ’80s, ανταγωνιζόμενη στα ίσια τους δημοφιλέστατους καρατέκα/νίντζα. Στην “εκκεντρική” αυτή δεκαετία, δεκάδες straight-to-video ταινίες με πρωταγωνιστές μυώδεις βάρβαρους και δυναμικές αμαζόνες – και με τους δύο να διαγωνίζονται για το ποιος θα φοράει τα λιγότερα ρούχα – κατέκλυσαν τα βιντεοκλάμπ του κόσμου. Φυσικά, το καλούπι για όλες αυτές τις fantasy εκδοχές του “Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα” (γιατί περί αυτού επρόκειτο) ήταν το θρυλικό Conan the Barbarian του 1982 (με το εκπληκτικό soundtrack του Βασίλη Πολυδούρη), το οποίο συν τοις άλλοις αποτέλεσε το εφαλτήριο για την καριέρα του Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ.
Φυσικά, το φαινόμενο αυτό δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητους τους σχεδιαστές βιντεοπαιχνιδιών της εποχής, οι οποίοι έσπευσαν να αναθέσουν στους gamers τον ρόλο των προαναφερθέντων βαρβάρων/αμαζόνων. Κάπως έτσι γεννήθηκε το θρυλικό πλέον είδος των hack ‘n slash παιχνιδιών. Όπως στην περίπτωση του κινηματογράφου/βίντεο, έτσι και στα PC/Home/Κονσόλες πολλά από τα παιχνίδια αυτού του είδους ήταν σαβούρες, αλλά αναλογικά τα καλά παιχνίδια ήταν πολύ περισσότερα από τις καλές ταινίες. Στο 23ο επεισόδιο του Ektelion’s Retro Reviews θα δούμε δύο από τους λιγότερο προεξέχοντες εκπροσώπους του είδους…
